NEHATNO SAIZVRŠILAŠTVO U SAVREMENOM KRIVIČNOM PRAVU

Apstrakt

Klasična koncepcija razmatranja saizvršilaštva polazi od činjenice da su u pitanju djelatnosti koje u svojoj osnovi imaju zajedničku odluku i plan o izvršenju krivičnog djela, što opet implicira umišljajno djelovanje na strani (sa)izvršilaca. Međutim, ne treba zanemariti činjenicu da nisu usamljena niti mišljenja, a niti ni savremena zakonska rješenja prema kojima je moguće nehatno (sa)izvršilačko učešće. Posljednje uostalom potvrđuje redovna odgovornost saizvršioca u okviru svoga umišljaja ili nehata. Nehatna konstelacija saizvršilaštva je postavljena na nešto drugačijim osnovama, nužno uvažavajući osobenosti prisutnog elementa krivice. Naime, da bi se priznalo nehatno saizvršilaštvo, saizvršioce treba da obavezuje objektivno jednaka dužna pažnja, zatim oni treba da zajednički postupaju suprotno njihovoj dužnoj pažnji, i na kraju, postavljeni zahtjevi za dužnom pažnjom treba podjednako da se odnose na sva lica koja učestvuju u (sa)izvršenju krivičnog djela. Autor u radu pažnju posvećuje fundamentalnim dogmatskim osnovama konstrukcije nehatnog saizvršilaštva i ujedno analizira teorijske argumente pro et contra ove konstrukcije.