PREKID IZVRŠNOG POSTUPKA
Apstrakt
Do prekida izvršnog postupka dolazi mimo volje stranaka u izvršnom postupku. Prekid postupka dovodi do obustavljanja izvršne djeletnosti. Subjekti izvršnog postupka, po pravilu, ne mogu predizimati nikakve radnje u postupku za vrijeme prekida. Prekid postupka dovodi do odugovlačenja izvršne djelatnosti i njegovo nastavljanje u određenim slučajevima je upitno. Da bi se razriješila ova krizna situacija, zakonodavac je kreirao pravila o privremenom zastupniku koga stranke mogu postaviti, u tačno određenim slučajevima, nakon donošenja rješenja o prekidu postupka. Postavljanje privremenog zastupnika ima za cilj nastavak i okončanje započetog izvršnog postupka. U radu se analizira prekid izvršnog postupka koji je samo fragmentarno uređen u Zakonu o izvršnom postupku. Nepotpuna regulativa u pogledu ovog procesnog instituta ima za posljedicu različito postupanje sudova. Neujednačena sudska praksa u izvršnom postupku posebno je uočljiva kod postavljanja privremenog zastupnika nasljednicima stranke koja je umrla nakon pokretanja izvršnog postupka. Rad se bavi analizom prekida izvršnog postupku sa posebnim osvrtom na privremenog zastupnika i pitanje da li on može da nastavi sa zastupanjem, nakon donošenja rješenja o nasljeđivanju, ili stranka u čije je ime on postavljen mora da preuzme postupak. U sudskoj praksi nije nepoznat stav da stranka koja je stekla svojstvo tražioca izvršenja ili izvršenika mora da „preuzme“ postupak jer to previđaju pravila kojim je regulisana sukcesija u izvršnom postupku, ukoliko želi da se postupak nastavi.
